Individuele haptotherapie volwassenen
Herken je de volgende vragen, dan kan haptotherapie wellicht iets voor je betekenen:
- Hoe kom je weer in contact met jezelf?
- Wat houdt je tegen om te voelen, waar ligt je weerstand?
- Hoe ga je om met je grenzen, voel je je grenzen?
- Ga je over je grenzen of laat je over je grenzen heen gaan?
Voortkomend uit deze thema’s noem ik een aantal vraagstukken waarmee mensen aankloppen in mijn praktijk:
- ik voel me angstig en/of onzeker, ik slaap daardoor slecht, ben veel aan het piekeren;
- ik voel mijn grenzen niet, ik vind het moeilijk om grenzen aan te geven,
- ik ga zelf voortdurend over mijn grenzen of laat anderen er anderen overheen walsen;
- ik loop vast in mijn relatie of in mijn contacten met anderen;
- ik voel me lichamelijk of geestelijk overbelast;
- ik heb moeite met het accepteren of verwerken van een bepaald verlies of trauma;
- er is iemand nabij overleden en daar loop ik in vast;
- ik heb last van lichamelijke klachten, maar daar is geen fysieke oorzaak voor te vinden;
- ik heb bepaalde fysieke klachten, die hebben een oorzaak, ik moet er mee leren omgaan;
- ik heb het vertrouwen in mezelf verloren;
- ik ben mezelf ergens kwijt geraakt;
- ik loop vast in de opvoeding van mijn kind, ik weet het niet meer, ik kan niet meer;
Werken aan deze thema’s geeft inzicht in het ontstaan van je patronen van denken, doen en voelen.
Door meer in contact te komen met jezelf wordt er ruimte geschapen om op een andere, meer passende manier, om te gaan met dat wat op je pad komt. Als je contact met jezelf vermijdt en blijft steken in angst, woede, pijn of verdriet, kun je slachtoffer worden van je eigen angsten, van je pijn en verdriet.
Werkwijze
Door te werken met materialen of door te werken op de bank, waarbij aanraken de ingang is, wordt een en ander voelbaar gemaakt. Hierover raken we in gesprek: herken je wat er nu gebeurt? Hoe ga je daar in je dagelijks leven mee om, wat levert je dat op? Wat zou je willen, wat houd je tegen en hoe zou je daar mee aan de slag kunnen gaan?
Wil je meer weten over de werkwijze, lees hier dan meer.
Ervaring op de behandelbank (Marieke)
De eerste keer op de behandelbank hield ik mijn kleren aan, en werd ik aangeraakt op mijn rug en op mijn benen. Het waren simpele aanrakingen, maar ze zorgden er wel voor dat ik mijn lichaam weer voelde, het bungelde er eigenlijk maar bij in plaats van dat ik mijn lichaam was. De tweede of de derde keer raakte haar hand mijn blote rug. Rian stelde vragen: ligt de hand goed zo, wat vind je prettig: meer druk, minder druk? Ik mocht het tempo bepalen en juist dat was behoorlijk lastig voor mij. Want ik merkte dat ik snel geneigd was om me sociaal wenselijk op te stellen. Ik gaf antwoord omdat ik dacht het zo hoorde en niet omdat het overeen kwam met hoe het voelde. In eerste instantie voelde ik helemaal niets, maar was ik met heel andere dingen bezig: wat ziet ze van me, wat denkt ze van me, wat zou ze willen dat ik zeg? Als Rian bijvoorbeeld een voorstel deed, gaf ik eerder toe dan ik eigenlijk wilde, omdat ik dacht dat het zo hoorde. Maar ik kwam er wel achter dat dan toch niet goed voelde en dat het ook dan de moeite waard is om dat aan te geven. Heel simpel eigenlijk, maar toch…… Dit is een mooie manier om duidelijk te leren zijn of worden. Op deze manier kwam ik echt bij wat ik voelde. Het was een bijzondere ervaring om Rian te mogen vragen iets te doen, bijvoorbeeld: ‘wil je je hand daar neerleggen? Zo leerde ik dat ik ook richting kan geven aan hoe iets gaat, dat ik iets in gang kan zetten en dat ik ook dingen mag en kan bepalen. Vaak kwam ik zo’n haptotherapeutische sessie nogal gejaagd en onrustig binnen, maar mede door die aanrakingen leerde ik me ook fysiek te ontspannen. Ik ging vaak veel rustiger weg dan dat ik binnen was gekomen, dat was een bijzondere ervaring.
Voor meer ervaringen van anderen kijk op de pagina: ervaringen individuele haptotherapie volwassenen.
